Het Fort aan de Winkel werd in 1895 aangelegd als verdedigbaar aardwerk. Zoals gebruikelijk werd op de fortlocatie eerst een zandlichaam aangebracht, dat zorgde voor het inklinken van de bodem. Pas 5 jaar na het aanleggen van het zandlichaam werd de bodem voldoende stabiel geacht om een betonnen fort te bouwen. Om in de tussentijd toch een verdediging rond de hoofdstad te kunnen voeren werd het zandlichaam in eerste instantie ingericht als een verdedigbaar aardwerk. De bouw van het betonnen fort zou dan later plaatsvinden. Echter het inundatiegebied voor het Fort aan de Winkel was zo goed verdedigbaar, dat de bouw van het betonnen fort zeer lage prioriteit had.
Na de eerste wereldoorlog stond het…
Het Fort aan de Winkel werd in 1895 aangelegd als verdedigbaar aardwerk. Zoals gebruikelijk werd op de fortlocatie eerst een zandlichaam aangebracht, dat zorgde voor het inklinken van de bodem. Pas 5 jaar na het aanleggen van het zandlichaam werd de bodem voldoende stabiel geacht om een betonnen fort te bouwen. Om in de tussentijd toch een verdediging rond de hoofdstad te kunnen voeren werd het zandlichaam in eerste instantie ingericht als een verdedigbaar aardwerk. De bouw van het betonnen fort zou dan later plaatsvinden. Echter het inundatiegebied voor het Fort aan de Winkel was zo goed verdedigbaar, dat de bouw van het betonnen fort zeer lage prioriteit had.
Na de eerste wereldoorlog stond het nut van de Stelling van Amsterdam steeds meer ter discussie en uiteindelijk werd helemaal afgezien van de bouw van het fort. De bouw van het fort aan de Winkel is daarom blijven steken in het stadium van een verdedigbaar aardwerk en bestaat uit een aantal aarden wallen zonder een betonnen fort.